علی حاجی آب را گِل می کرد

هنگامی که یادداشت و اسلاید های به جا مانده از برنامه صعود تابستانی سال ۱۳۵۱ به قله سه شاخ کوه جوپار در کرمان را دوره می کردم، دو اسلاید را شایسته به اشتراک گذاشتن در اینجا دیدم، نخست کروکی جوپار و مسیر صعود مان بود که من آن را چندی پس از برگشتن از برنامه کشیده بودم. نکته جالب و البته عجیب این که به جز نام قله سه شاخ، هیچ یک از نام هایی که من برای قله ها و جای ها به کار برده ام با نام های ذکر شده در معدود کروکی هایی که این روز ها می توان از کوه جوپاردر اینترنت یافت مشترک نیستند، توضیح اینکه هیچ یک از نام های یاد شده ابداع من و ما نبودند بلکه ما آن ها را از علی حاجی، چوپانان و یا کوهنوردانی که قبل از ما این کوه را نوردیده بودند شنیده بودیم.

و اما تصویر دوم پرتره علی حاجی است که توسط دوستم عباس حاج محسنی گرفته شده. ما علی حاجی را در دل کوه جوپاردرحوالی جایی که در کروکی «بیدستان» نام دارد دیدیم که بیلی بر دوش داشت و جوی آبی را که از زیر برفچال های قله سه شاخ سر چشمه می گرفت با بهره گیری از تپه رُسی که در آن دور و بَر بود گِل آلود می کرد. این آب به طرف شمال و آبادی قناتغستان روان بود و گِل رُسی که علی حاجی به آب می داد کمک می کرد که بستر جویْ آب بندی شود و آب به مقصد یعنی روستای قناتغستان در فاصله حدود ده کیلومتری برسد. این شغلِ چند ماهِ سالِ علی حاجی بود که دستمزد مختصرش را اهالی قناتغستان می پرداختند.